عمل صالح

عنایت قرآن به مسأله‌ «عمل صالح» و تأثیر آن در «پرورش نسل صالح» بسیار مشهود و چشم‌گیر است و این مسأله در قرآن برای خود، ابعاد گسترده‌ای دارد که برخی را ترسیم می‌کنیم.
نشانه عنایت کتاب آسمانی ما به این موضوع بسیار روشن است زیرا تنها عمل صالح هشتاد و هفت بار به صورت‌های گوناگون مانند «العمل الصالح» «عمل صالحاً» و «عملوا الصالحات» و «یعلمون الصالحات» و نظایر اینها وارد شده است و این خود می‌رساند که عنایت اسلام به مسأله «عمل صالح» کمتر از عنایت آن بر «ایمان» نیست.
زیرا عمل صالح، نه تنها نشانه وجود ایمان در دل‌ها و مایه‌ی تجلّی و درخشش آن در قلمرو زندگی است، و ایمان بدون «عمل» و انجام مسئولیت، بسان درخت بی‌بر است که فقط به درد سوختن می‌خورد نه برای تربیت و پرورش.
آری نه تنها چنین است، بلکه عمل صالح نسبت به ایمان، به منزله‌ی تنه و شاخه، به ریشه آن است، که هر یک در دیگری اثر متقابل دارد و وجود هر یک مایه تکامل دیگری است و آسیب‌پذیری یکی موجب آسایش پذیری دیگری نیز هست. برخی از مباحثی که پیرامون عمل صالح از منظر قرآن قابل طرح است در این مقاله مورد بحث قرار می‌گیرد.